-
1 χρίω
Aχρῖον Od.4.252
, alsoχρίεσκε A.R.4.871
: [tense] fut. : [tense] aor.ἔχρῑσα Od.10.364
, etc., [dialect] Ep.χρῖσα Il.16.680
, Od.4.49: [tense] pf. , al.:—[voice] Med., [tense] fut.χρίσομαι Od.6.220
: [tense] aor. part. χρῑσάμενος ib.96, Hes.Op. 523, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.χρισθήσομαι LXXEx.30.32
: [tense] aor. , Achae.10: [tense] pf.κέχρῑμαι Hdt.4.189
, 195, Magnes 3, etc., later : [tense] plpf. ἐκέχριστο f. l. in X.Cyr.7.1.2; [ per.] 3pl.ἐκέχριντο Callix.2
. [Even in [tense] pres. and [tense] impf. ι is long, Od.21.179 ([etym.] ἐπι-χρῑοντες), Il.23.186, S.Tr. 675, etc.; χρῐει only in late Poets, as AP6.275 (Noss.): in [tense] fut. and all other tenses [pron. full] ῑ without exception, whence the proper accent. is χρῖσαι, κεχρῖσθαι, χρῖσμα, etc.:—touch the surface of a body slightly, esp. of the human body, graze, hence,I rub, anoint with scented unguents or oil, as was done after bathing, freq. in Hom.,λόεον καὶ χρῖον ἐλαίῳ Od.4.252
;ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ 3.466
;λοέσσαι τε χρῖσαί τε 19.320
; of a dead body,χρῖεν ἐλαίῳ Il.23.186
; anoint a suppliant, Berl.Sitzb.1927.170 ([place name] Cyrene); πέπλον χ. rub or infect with poison, S.Tr. 675, cf. 689, 832 (lyr.): metaph.,ἱμέρῳ χρίσασ' οἰστόν E.Med. 634
(lyr.);οὐ μέλανι, ἀλλὰ θανάτῳ χ. τὸν κάλαμον Plu.2.841e
:—[voice] Med., anoint oneself, Od.6.96;κάλλεϊ ἀμβροσίῳ οἵῳ.. Κυθέρεια χρίεται 18.194
, cf. Hes.Op. 523;ἐλαίῳ Gal.6.417
;ἐκ φαρμάκου Luc. Asin.13
: c. acc. rei, ἰοὺς χρίεσθαι anoint (i. e. poison) one's arrows, Od.1.262:—[voice] Pass.,χρίεσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου Hdt.3.124
; βακκάριδι κεχριμένος Magnes l. c.;συκαμίνῳ τὰς γνάθους κεχριμέναι Eub.98.3
: metaph., .2 in LXX, anoint in token of consecration,χ. τινὰ εἰς βασιλέα 4 Ki.9.3
;εἰς ἄρχοντα 1 Ki.10.1
;εἰς προφήτην 3 Ki.19.16
; alsoχ. τινὰ τοῦ βασιλεύειν Jd.9.15
: c. dupl. acc.,χ. τινὰ ἔλαιον Ep.Heb.1.9
.II wash with colour, coat,αἰγέαι κεχριμέναι ἐρευθεδάνῳ Hdt.4.189
; πίσσῃ ib. 195, cf. Inscr.Délos 442A 188 (ii B. C.);ἀσφάλτῳ X.Cyr.7.5.22
([voice] Pass.);στοάν Supp.Epigr.4.268
(Panamara, ii A. D.):—[voice] Med., τὸ σῶμα μίλτῳ χρίονται smear their bodies, Hdt.4.191.
См. также в других словарях:
μίλτος — η (ΑΜ μίλτος) παραλλαγή τού ορυκτού αιματίτη και το παραγόμενο από αυτή κόκκινο χρώμα («τὸ δὲ σῶμα χρίονται μίλτῳ», Ηρόδ.) αρχ. 1. σχοινί βαμμένο με μίλτο 2. η ερυσίβη 3. μαγική ονομασία τού αίματος 4. ερυθρός μόλυβδος. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μίλτος έχει… … Dictionary of Greek
